Sykstus IV w 1479 roku, zalecił codzienne odmawianie różańca. W 1521 roku Albert da Castello zastąpił nazwę Psałterz Najświętszej Maryi Panny na Różaniec Maryjny; wprowadził na początku Credo, trzy razy Zdrowaś Mario; oraz podzielił różaniec na "dziesiątki" podzielone na tajemnice: Radosne, Bolesne, Chwalebne. Zwrócił uwagę że tajemnice należy medytować. Po soborze trydenckim Pius V zatwierdził różaniec maryjny. On też wprowadził słowa przypisywane św. Bernardowi ze Sieny: ?Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen?. Na zakończenie dziesiątki wprowadził Chwała Ojcu.
Natomiast 16 października 2002 roku, do piętnastu tajemnic podzielonych na: radosne, bolesne i chwalebne, papież Jan Paweł II, dodał tajemnice światła, streszczające publiczne życie Jezusa. O tej decyzji możemy przeczytać w liście apostolskim Rosarium Virginis Mariae. Wśród dokumentów papieskich możemy dziś znaleźć ponad dwieście poświęconych różańcowi.
W 1826 roku Paulina Jaricot założyła w Lyonie "Stowarzyszenie Żywego Różańca", który bardzo szybko rozwinął się na cały świat i obecny jest też w Polsce. W naszym kraju powstała w 1997 roku podobna idea, której początek dała, 9-letnią wówczas, Magdalena ?Madzia? Buczek. Są to Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci (w skrócie PKRD).
Patrz na mnie i mów różaniec
Matka Boża w objawieniach prywatnych, miała niejednokrotnie wskazywać na modlitwę różańcową jako najbardziej potrzebną ludzkości. W czasie objawienia w Lourdes w 1858 r. miała długi sznur różańca na ramieniu. W jedynych uznanych przez Kościół objawieniach w Polsce, w Gietrzwałdzie w 1877 roku, Maryja zachęcała do modlitwy i odmawiania różańca. W 1917 r. w Fatimie, zachęcała, aby odmawiać różaniec codziennie.
Do Polski modlitwę różańcową w ówczesnej postaci sprowadził i propagował święty Jacek Odrowąż, dominikanin. Pierwszy apostoł różańca na ziemiach polskich miał powiedzieć: ?Patrz! Oto Matka Jezusa i Twoja! Patrz oczyma ciała na ten święty wizerunek, a oczyma duszy na Jej niepokalaną, piękną duszę i serce, cnoty i życie, prace, cierpienia i radości, abyś mógł uczestniczyć w Jej chwale! Kochaj Maryję z ufnością i proś, o co chcesz, a wszystko otrzymasz?. I tak od siedmiu wieków Polacy odmawiają różaniec.
Dlaczego październik?
W kościele katolickim obchodzimy wspomnienie Matki Bożej Różańcowej. Zostało ono ustanowione na pamiątkę zwycięstwa floty chrześcijańskiej nad wojskami tureckimi, odniesionego pod Lepanto 7 października 1571 r. Ówczesny papież - św. Pius V, jako gorący czciciel Matki Bożej ze łzami w oczach miał modlić się na różańcu. W mistycznym uniesieniu miał dostrzec Maryję nad polem bitwy pod Lepanto, która patrzyła na niego spokojnym wzrokiem. Jak się okazało udało się powstrzymać inwazję Turków na Europę. Pius V, świadom, komu zawdzięcza cudowne ocalenie Europy, uczynił ten dzień Matki Bożej Różańcowej i zezwolił na jego obchodzenie w tych kościołach, w których istniały Bractwa Różańcowe. Klemens XI, w podzięce za kolejne zwycięstwo nad Turkami odniesione pod Belgradem w 1716 r., rozszerzył to święto na cały Kościół. Natomiast w roku 1883 Leon XIII wprowadził do Litanii Loretańskiej wezwanie "Królowo Różańca świętego - módl się za nami", a w dwa lata później zalecił, by w kościołach odmawiano różaniec przez cały październik.
Modlitwa nie do odparcia
Wśród czcicieli Pani Różańcowej nie można zapomnieć o bł. Bartol Longo. Obok Fortunaty Agrelli jest prekursorem nowenny pompejańskiej. Nie od razu był on gorliwym katolikiem. W młodzieńczych latach obudził się w nim duch antyreligijny, który był bardzo popularny w środowiskach uniwersyteckich, w ówczesnych latach we Włoszech. Spirytyzm i satanizm stały się jego nową pasją. Przyjął nawet święcenia kapłańskie, leczy były to święcenia kultu Szatana. Na szczęście na drodze życie spotkał ludzi głębokiej wiary, którzy pokazali mu, że trwa na złej drodze. przeżył głębokie nawrócenie i poświęcił się bez reszty uczynkom miłosierdzia i posłudze modlitewnej. Złożył nawet śluby czystości! W 1872 roku Bartolo udał się do Pompei, gdzie miała objawić mu się Maryja, prosząc, aby propagował pobożność różańcową. To on stoi za odnową i umieszczeniem w kościele parafialnym obrazu Matki Bożej Różańcowej. Sława obrazu i hojne łaski, które otrzymywali proszący sprawiły, że kościół stał się zbyt mały, więc w niedługim czasie, w tym miejscu wybudowano okazałą bazylikę. Dzięki jego zaangażowaniu bazylika stała się miejscem ogromnej pobożności maryjnej, ale też centrum miłosierdzia, powstał: sierociniec, dom dla dzieci więźniów i liczne jadłodajnie, którymi zaopiekowało się założone przez przyszłego błogosławionego Zgromadzenie Sióstr Różańca Świętego.
Jeżeli chodzi o Fortunate Agrelli z Neapolu, to jej historia sięga 1844 roku. Ona również miała objawienie Matki Bożej, która zachęciła ją do trzech błagalnych nowenn różańcowych a po uzdrowieniu ? trzech dziękczynnych. ?Ktokolwiek pragnie otrzymać łaski, niech odprawi na moją cześć trzy nowenny, odmawiając piętnaście tajemnic Różańca, a potem niech odmówi znowu trzy nowenny dziękczynne?. Nowenna pompejańska jest modlitwą wymagającą. Przez 54 dni codziennie odmawia się trzy tajemnice różańca (jeśli ktoś chce, może odmawiać czwartą część z Tajemnicami światła, jednak obietnica Matki Bożej dotyczyła 15 tajemnic) i dodatkową modlitwę: przez pierwsze 27 dni modlitwę błagalną, przez kolejne 27 dni dziękczynną. Modlitwa ta obejmuje jedną wybraną intencję, w jakiej prosi się Boga poprzez wstawiennictwo Matki Bożej. Nowenna Pompejańska to modlitwa szczególna, liczne świadectwa przyniosły jej przydomek modlitwy nie do odparcia. Wymaga wielu wyrzeczeń, rezygnuje się często z przyjemności na rzecz modlitwy. Szkoła modlitwy, wytrwałości i wierności Bogu, do której zaprasza nas Maryja!
Królowo Różańca Świętego ? módl się za nami.