headerimage

Sakrament Małżeństwa

"Przymierze małżeńskie, przez które mężczyzna i kobieta tworzą ze sobą wspólnotę całego życia, skierowaną ze swej natury na dobro małżonków oraz do zrodzenia i wychowania potomstwa, zostało między ochrzczonymi podniesione przez Chrystusa Pana do godności sakramentu". KKK 1601   

PRZYGOTOWANIE DO SAKRAMENTU MAŁŻEŃSTWA
 W DIECEZJI PELPLIŃSKIEJ

We wszystkich punktach należy uczestniczyć w parze przygotowujących się do ślubu

  1. USTALENIE MIEJSCA I DATY ŚLUBU

            Związek małżeński zawiera się w parafii aktualnego zamieszkania narzeczonej, ewentualnie
w parafii aktualnego zamieszkania narzeczonego. Jeśli istnieją okoliczności wskazujące na potrzebę zawarcia go poza własną parafią, należy uzyskać licencję od proboszcza parafii zamieszkania. Ustalenie dnia i godziny ślubu oraz omówienie przygotowania do zawarcia małżeństwa powinno nastąpić około roku przed planowaną datą ślubu. Na spotkaniu omówione zostaną też szczegóły
i formalności konieczne do zawarcia związku małżeńskiego.

  1. KATECHEZA PRZEDŚLUBNA
  2. SPOTKANIA Z DORADCĄ ŻYCIA RODZINNEGO

            Trzy spotkania pary narzeczonych z Doradcą Życia Rodzinnego należy zaplanować tak,
aby zakończyły się najpóźniej trzy miesiące przed ślubem. Spotkania odbywają się w odstępie
co najmniej trzech tygodni. Na pierwsze ze spotkań umawiamy się telefonicznie. Za materiały dydaktyczne oraz na cele duszpasterstwa rodzin należy uiścić u doradcy rodzinnego kwotę 150 zł.

Tel. Magdalena i Łukasz Malinowscy 509 040 695

Tel. Anna Dulska 698 399 919

  1. KATECHEZA DLA NARZECZONYCH

Należy wybrać jedną z trzech form i uczestniczyć w niej w ostatnim roku przed ślubem, jednak nie później niż 3 miesiące przed nim:

Forma 1. WEEKEND DLA NARZECZONYCH Z LEKCJĄ TAŃCA

Terminy i zapisy: www.ewangelizacjapelplin.pl

Forma 2. SPOTKANIA DLA NARZECZONYCH

Terminy i zapisy: www.ewangelizacjapelplin.pl

Forma 3. WIECZORY DLA ZAKOCHANYCH lub REKOLEKCJE DLA NARZECZONYCH.

Program ogólnopolski, dostępny również poza diecezją pelplińską.

Terminy i zapisy: www.spotkaniamalzenskie.pl

  1. NAUKA PRZEDŚLUBNA

Liturgia sakramentu małżeństwa - Termin określa duszpasterz parafii zawarcia małżeństwa

III. ROZMOWA DUSZPASTERSKA ZE SPISANIEM
PROTOKOŁU PRZEDMAŁŻEŃSKIEGO

Celem rozmowy duszpasterskiej ze spisaniem protokołu przedmałżeńskiego jest wykluczenie przeszkód, które uniemożliwiłyby ważne zawarcie związku małżeńskiego.

Należy przynieść:

- potwierdzenie realizacji powyższych punktów katechezy przedślubnej:

  1. SPOTKANIA Z DORADCĄ ŻYCIA RODZINNEGO
  2. KATECHEZA DLA NARZECZONYCH

- świadectwo chrztu świętego nie starsze niż sześć miesięcy -  z adnotacją o przyjęciu sakramentu bierzmowania, jeśli jej brak, należy uzyskać taką w parafii, w której przyjęto sakrament bierzmowania, jeżeli osoba nie przyjęła sakramentu bierzmowania należy porozmawiać
o tym z duszpasterzem,

- dowody osobiste,

- dokumenty z USC umożliwiające zawarcie ślubu konkordatowego lub odpis aktu małżeństwa cywilnego,

- świadectwo ukończenia katechizacji szkolnej,

- inne dokumenty wskazane przez duszpasterza.

SPOWIEDŹ ŚWIĘTA

Przed zawarciem sakramentu małżeństwa praktykuje się spowiedź świętą, ponieważ
do pełnego przyjęcia łaski sakramentu małżeństwa potrzeba łaski uświęcającej. Do sakramentu pojednania najlepiej przystąpić dwukrotnie. Pierwsza spowiedź powinna być spowiedzią generalną,
a w drugiej należy uczestniczyć kilka dni przed ślubem. W przypadku kiedy narzeczeni zamieszkują razem praktykuje się tylko spowiedź kilka dni przed ślubem i powinna być to spowiedź generalna.

 

Przygotowanie do sakramentu małżeństwa w diecezji pelplińskiej regulują dokumenty: Instrukcja o przygotowaniu do zawarcia małżeństwa w Kościele katolickim (1989), Pierwszy Synod Diecezji Pelplińskiej (2001), Dyrektorium Duszpasterstwa Rodzin (2003), Dokument Służyć prawdzie o małżeństwie i rodzinie (2009), Dekret ogólny o przeprowadzeniu rozmów kanoniczno-duszpsterskich z narzeczonymi przed zawarciem małżeństwa (2019).

Sakramenty

Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, które ustanowił Chrystus. Zostały one powierzone Kościołowi i sprawowane są we wspólnocie Kościoła. Celem sakramentów jest uświęcenie człowieka, budowanie Mistycznego Ciała Chrystusa, czyli Kościoła oraz oddawanie kultu Bożego. Każdy sakrament nie tylko zakłada naszą wiarę, ale ją też wyraża i umacnia.  Skutki sakramentów zależą od dyspozycji tego, kto je przyjmuje. (por. KKK 1113-1134)

Kan. 843 - § 1. Święci szafarze nie mogą odmówić sakramentów tym, którzy właściwie o nie proszą, są odpowiednio przygotowani i prawo nie wzbrania im ich przyjmowania. § 2. Duszpasterze oraz inni wierni, w ramach własnej funkcji kościelnej, mają obowiązek troszczyć się, aby ci, którzy proszą o sakramenty, byli do ich przyjęcia przygotowani przez odpowiednią ewangelizację i katechezę, z uwzględnieniem norm wydanych przez kompetentną władzę.

SAKRAMENT ŚWIĘCEŃ

Kandydaci do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie powinni zgłosić się na rozmowę kwalifikacyjną (umówioną wcześniej telefonicznie ? tel.: 58 536 16 64) i osobiście złożyć w rektoracie WSD w Pelplinie następujące dokumenty:

  1. podanie o przyjęcie, skierowane do J. E. Ks. Biskupa Diecezjalnego Ryszarda Kasyny, Biskupa Pelplińskiego;
  2. własnoręcznie napisany życiorys;
  3. świadectwa moralności wystawione przez Księdza Proboszcza i Katechetę;
  4. świadectwo dojrzałości w oryginale i odpis;
  5. świadectwo ukończenia nauki religii, jeśli przedmiot ten nie widnieje na świadectwie ukończenia szkoły średniej;
  6. skrócony odpis aktu urodzenia;
  7. metrykę chrztu i bierzmowania;
  8. kopię dowodu osobistego (dwa egzemplarze) i książeczki wojskowej;
  9. cztery aktualne fotografie zgodne z wymaganiami stosowanymi przy wydawaniu dowodów osobistych (w tym jedną w postaci elektronicznej, którą kandydat wprowadza do systemu Internetowej Rejestracji Kandydatów (IRK) http://www.umk.pl/kandydaci/
  10. wydrukowany z systemu IRK i podpisany formularz podania;
  11. dwa egzemplarze wydrukowanej z systemu IRK i podpisanej umowy dotyczącej
    warunków odpłatności za usługi edukacyjne;
  12. oświadczenie o spełnieniu warunków do podjęcia i kontynuowania studiów bez
    wnoszenia opłat, o którym mowa w art. 170 a ust. 9 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r., Prawo o szkolnictwie wyższym (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 572);
  13. potwierdzenie dokonania wpłaty rekrutacyjnej (opłata w wysokości 80 zł ? wpłacona na konto indywidualne, które kandydat otrzymuje po zarejestrowaniu się w IRK).

Alumni Pelplińskiego Seminarium są jednocześnie studentami Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W związku z tym kandydaci są zobowiązani zarejestrować się na stronie internetowej Uniwersytetu (www.umk.pl/kandydaci) i odbyć rozmowę kwalifikacyjną w budynku Wydziału Teologicznego przy ul. Gagarina 37 w Toruniu.

Obok rozmowy kwalifikacyjnej kryterium branym pod uwagę przy przyjęciu na studia będzie również wynik egzaminu dojrzałości.

Przewidziany jest także drugi nabór, o ile nie zostanie wyczerpany limit miejsc na Wydziale Teologicznym UMK. O ewentualnym drugim naborze, terminie składania dokumentów i egzaminie wstępnym można znaleźć informacje na stronie internetowej WSD - www.wsd.pelplin.pl

Zachęcamy do modlitwy o nowe powołania kapłańskie, zakonne i misyjne:

Dobry i łaskawy Ojcze, który wszystko powołujesz do istnienia, rozbudź w młodych ludziach pragnienie świętości i pójścia za Chrystusem Dobrym Pasterzem. Otwórz ich serca na dar kapłaństwa oraz daj im swego Ducha, aby z radością i odwagą odpowiedzieli na Twoje wezwanie. Pozwól im doświadczyć Twojej miłości i umocnij w nich ducha służby i głębokiej więzi z Jezusem. Który żyje i króluje na wieki wieków. Amen.

NAMASZCZENIE CHORYCH

Choruje ktoś wśród was? Niech sprowadzi kapłanów Kościoła, by się modlili nad nim i namaścili go olejem w imię Pana. A modlitwa pełna wiary będzie dla chorego ratunkiem i Pan go podźwignie, a jeśliby popełnił grzechy, będą mu odpuszczone. (Jk 5, 14-15).

Przez święte chorych namaszczenie i modlitwę kapłanów cały Kościół poleca chorych cierpiącemu i uwielbionemu Panu, aby ich podźwignął i zbawił; a nadto zachęca ich, aby łącząc się dobrowolnie z męką i śmiercią Chrystusa, przysparzali dobra Ludowi Bożemu. (KKK 1499-1532).

Niestety wciąż błędnie interpretuje się ten sakrament utożsamiając go z sakramentem dla umierających, pozostawiając jego przyjmowanie na ostatni moment życia. Niektórzy wciąż uważają, że jest to ostatni sakrament. KKK 1514 Namaszczenie chorych "nie jest sakramentem przeznaczonym tylko dla tych, którzy znajdują się w ostatecznym niebezpieczeństwie utraty życia. Odpowiednia zatem pora na przyjęcie tego sakramentu jest już wówczas, gdy wiernym zaczyna grozić niebezpieczeństwo śmierci z powodu choroby lub starości".

KKK 1515 - Jeśli chory, który został namaszczony, odzyskał zdrowie, w przypadku nowej ciężkiej choroby może ponownie przyjąć ten sakrament. W ciągu tej samej choroby namaszczenie chorych może być udzielone powtórnie, jeśli choroba się pogłębia. Jest rzeczą stosowną przyjąć sakrament namaszczenia chorych przed trudną operacją. Odnosi się to także do osób starszych, u których pogłębia się słabość.

KKK 1532 - Skutki specjalnej łaski sakramentu namaszczenia chorych są następujące:

? zjednoczenie chorego z męką Chrystusa dla jego własnego dobra oraz dla dobra całego Kościoła;

? umocnienie, pokój i odwaga, by przyjmować po chrześcijańsku cierpienia choroby lub starości;

? przebaczenie grzechów, jeśli chory nie mógł go otrzymać przez sakrament pokuty;

? powrót do zdrowia, jeśli to służy dobru duchowemu;

? przygotowanie na przejście do życia wiecznego.

 

Kan. 1004 - § 1. Namaszczenia chorych można udzielić wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości. § 2. Sakrament ten wolno powtórzyć; jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśli w czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze.

Kan. 1006 - Sakramentu należy udzielać chorym, którzy - będąc przytomni na umyśle - przynajmniej pośrednio o niego prosili.

WIATYK

KKK 1524 - Tym, którzy kończą swoje ziemskie życie, Kościół poza namaszczeniem z chorych ofiaruje Eucharystię jako wiatyk. Przyjęcie Komunii Ciała i Krwi Chrystusa w chwili przejścia do Ojca ma szczególne znaczenie i wagę. Zgodnie ze słowami Pana Eucharystia jest zaczątkiem życia wiecznego i mocy zmartwychwstania: "Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym" (J 6, 54). Jako sakrament Chrystusa, który umarł i zmartwychwstał, jest ona sakramentem przejścia ze śmierci do życia, przejścia z tego świata do Ojca (Por. J 13,1).

Kan. 921 - § 1. Wierni znajdujący się z jakiejkolwiek przyczyny w niebezpieczeństwie śmierci, powinni być umocnieni Komunią świętą na sposób Wiatyku. § 2. Chociażby tego dnia przyjęli już Komunię świętą, to jednak bardzo się zaleca, aby - znalazłszy się w niebezpieczeństwie śmierci - otrzymali ponownie Komunię świętą. § 3. Gdy niebezpieczeństwo śmierci trwa dłużej, zaleca się, aby Komunia święta była udzielana wielokrotnie, w poszczególnych dniach.


ODWIEDZINY  CHORYCH
Z posługą sakramentalną Kapłani odwiedzają chorych:
 - w I sobotę miesiąca
 - w nagłych wypadkach - na wezwanie tel. 58-531-60-49 lub osobiście zgłaszając w biurze parafialnym

SAKRAMENT POKUTY I POJEDNANIA

Nawrócenie jest nieustannym zadaniem Kościoła, który odpowiada w ten sposób na wezwanie Pana 1?Czas się wypełnił i bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!? (Mk 1, 15). KKK 1446 Chrystus ustanowił sakrament pokuty dla wszystkich grzeszników w Kościele, a przede wszystkim dla tych, którzy po chrzcie popełnili grzech ciężki i w ten sposób utracili łaskę chrztu oraz zadali ranę komunii kościelnej. Sakrament pokuty daje im nową możliwość nawrócenia się i odzyskania łaski usprawiedliwienia. (KKK 1446). Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą. (Por. KKK 1420-1498).

Możliwość skorzystania z sakramentu pokuty i pojednania istnieje codziennie 15 min przed każdą Mszą świętą. Ponadto w pierwszy czwartek od godz. 15.00 do 16.00 i w pierwszy piątek miesiąca od godz. 17.00 do wieczornej Mszy świętej. Dodatkowo w wyznaczony dzień przed świętami Bożego Narodzenia i Wielkanocy można przystąpić do spowiedzi w godz. 9.00-11.00 oraz 15.30-18.30.

Kan. 987 - Wierny, aby otrzymać zbawczy środek sakramentu pokuty, powinien być tak usposobiony, by odrzucając grzechy, które popełnił, i mając postanowienie poprawy nawracał się do Boga.

Kan. 988 - § 1. Wierny jest obowiązany wyznać co do liczby i rodzaju wszelkie grzechy ciężkie popełnione po chrzcie, a jeszcze przez władzę kluczy Kościoła bezpośrednio nie odpuszczone i nie wyznane w indywidualnej spowiedzi, które sobie przypomina po dokładnym rachunku sumienia. § 2. Zaleca się wiernym, by wyznawali także grzechy powszednie.

Kan. 989 - Każdy wierny, po osiągnięciu wieku rozeznania, obowiązany jest przynajmniej raz w roku wyznać wiernie wszystkie swoje grzechy ciężkie.

 

Przystępując do sakramentu pokuty należy uczynić:
 - Rachunek sumienia
 - Żal za grzechy
 - Mocne postanowienie poprawy
 - Szczerą spowiedź
 - Zadośćuczynienie Panu Bogu i ludziom

ODPUSTY

Kan. 992 - Odpust jest to darowanie wobec Boga kary doczesnej za grzechy odpuszczone już co do winy. Otrzymuje je wierny, odpowiednio przygotowany i po wypełnieniu pewnych określonych warunków, przez działanie Kościoła, który jako sługa odkupienia autorytatywnie rozporządza i dysponuje skarbcem zadośćuczynień Chrystusa i świętych.

Do uzyskania odpustu zupełnego wymagane są trzy warunki:

1) spowiedź sakramentalna;
2) komunia św.;
3) modlitwa w intencji Papieża.

Chodzi tu o intencję, jaką Ojciec Św. wyznacza na każdy miesiąc, a nie w intencji osoby Papieża. Wystarczy odmówić "Ojcze nasz" i "Zdrowaś Maryjo".

W jednym dniu można uzyskać jeden tylko odpust zupełny. Można go ofiarować za siebie albo za zmarłych.

Oto wykaz niektórych odpustów zupełnych i cząstkowych:

  • Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu - odpust cząstkowy; adoracja Najświętszego
  • Sakramentu: przynajmniej pół godziny - odpust zupełny.
  • Odmówienie modlitwy: Aniele Boży - odpust cząstkowy.
  • Odmówienie modlitwy Anioł Pański, w okresie wielkanocnym Królowo nieba - odpust cząstkowy.
  • Odmówienie hymnu Duszo Chrystusowa - odpust cząstkowy.
  • Błogosławieństwo Papieskie Urbi et Orbi choćby tylko przez radio lub telewizję - odpust zupełny.
  • Nawiedzenie cmentarza w dniach 1-8 listopada i modlitwa za zmarłych - odpust zupełny; w pozostałe dni roku - odpust cząstkowy
  • Odmówienie Składu Apostolskiego (pacierzowe wyznanie wiary) lub Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskiego (mszalne wyznanie wiary) - odpust cząstkowy.
  • Pobożne uczestnictwo w adoracji krzyża podczas liturgii w Wielki Piątek - odpust zupełny.
  • Odmówienie modlitwy: Oto ja, o dobry i najsłodszy Jezu - po komunii św. przed obrazem Jezusa Chrystusa w każdy piątek Wielkiego Postu i w Wielki Piątek - odpust zupełny; w pozostałe dni roku - odpust cząstkowy.
  • Uczestnictwo w rekolekcjach trwających przynajmniej trzy dni - odpust zupełny.
  • W godzinę śmierci, o ile nie ma kapłana, który udzieliłby sakramentów i błogosławieństwa papieskiego, można odmówić jakąkolwiek modlitwę, o ile chrześcijanin za życia miał zwyczaj odmawiania jakichkolwiek modlitw. Do tego odpustu należy posłużyć się krucyfiksem lub krzyżem - odpust zupełny:
  • Odmówienie litanii: do Najświętszego Imienia Jezus, do Najświętszego Serca Pana Jezusa, do Najdroższej Krwi Chrystusa Pana, Loretańska do Najświętszej Maryi Panny, do świętego Józefa, do Wszystkich Świętych - odpust cząstkowy.
  • Odmówienie modlitwy: Pomnij, o Najświętsza Panno Maryjo (modlitwa św. Bernarda) - odpust cząstkowy.
  • Słuchanie przepowiadanego Słowa Bożego (kazania) - odpust cząstkowy; wysłuchanie kilku nauk w czasie misji oraz uczestnictwo w uroczystym zakończeniu - odpust zupełny
  • Pierwsza komunia św. -odpust zupełny zyskują ci, którzy po raz pierwszy przystępują do komunii św. lub pobożnie uczestniczą w tej uroczystości.
  • Odmówienie modlitwy: Wieczny odpoczynek - odpust cząstkowy.
  • Odmówienie różańca w kościele, kaplicy publicznej, w rodzinie, we wspólnocie zakonnej, w pobożnym stowarzyszeniu (wystarczy odmówić tylko jedną część różańca) - odpust zupełny; natomiast odmówienie poza tymi miejscami lub wspólnotami - odpust cząstkowy:
  • Czytanie Pisma Świętego przez pół godziny - odpust zupelny; natomiast w krótszym czasie - odpust cząstkowy.
  • Pobożne przeżegnanie się i wypowiedzenie słów: W imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. - odpust cząstkowy.
  • Odmówienie modlitwy: Pod Twoją obronę - odpust cząstkowy.
  • Odmówienie: Przed tak wielkim Sakramentem... podczas liturgii Wieczerzy Pańskiej po Mszy św. (w Wielki Czwartek) i w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (Boże Ciało) - odpust zupełny; w innym czasie - odpust cząstkowy.
  • Publiczne odmówienie hymnu: Ciebie Boga... (Te Deum) w ostatnim dniu roku - odpust zupełny; w innym czasie (nawet prywatnie odmawiając) - odpust cząstkowy.
  • Publiczne odmówienie hymnu: Przyjdź Duchu Święty (Veni Creator) w Nowy Rok i w uroczystość zesłania Ducha Świętego - odpust zupełny; w pozostałe dni (nawet prywatnie odmawiając) odpust cząstkowy.
  • Odprawienie Drogi Krzyżowej - warunki:
    • -odprawić przed stacjami Drogi Krzyżowej;
      - musi być 14 krzyżyków;
      - rozważanie Męki i śmierci Chrystusa (nie jest konieczne rozmyślanie o poszczególnych tajemnicach każdej stacji);
      - wymaga się przechodzenia od jednej stacji do drugiej (przy publicznym odprawianiu wystarczy, aby prowadzący przechodził, jeśli wszyscy wierni nie mogą tego czynić);Odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych podczas liturgii Wigilii Paschalnej lub w rocznicę swego chrztu - odpust zupełny; natomiast odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych przy pomocy jakiejkolwiek formuły w innym czasie - odpust cząstkowy.

      Odpusty zatwierdzone dla Polski:
  • Uczestnictwo w nabożeństwie Gorzkich żalów jeden raz w okresie Wielkiego Postu w jakimkolwiek kościele na terenie Polski - odpust zupełny.

Odmówienie Koronki do Bożego Miłosierdzia w kościele lub kaplicy wobec Najświętszego Sakramentu, publicznie wystawionego bądź przechowywanego w tabernakulum. Chorzy mogą zyskać ten odpust również tam, gdzie przebywają.

SAKRAMENT EUCHARYSTII

Najświętsza Eucharystia dopełnia wtajemniczenie chrześcijańskie. Stanowi źródło i szczyt całego życia chrześcijańskiego. Liturgia jednak jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i zarazem jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc. Albowiem apostolskie prace zmierzają do tego, aby wszyscy, którzy przez wiarę i chrzest stali się dziećmi Boga, razem się gromadzili, pośród Kościoła chwalili Boga, uczestniczyli w ofierze i spożywali Wieczerzę Pańską. Z drugiej strony liturgia pobudza wiernych, aby posileni wielkanocnym sakramentem, żyli zjednoczeni w Bożej dobroci. Modli się, aby przestrzegali w życiu zobowiązań płynących z sakramentu, który z wiarą przyjęli. Odnowienie zaś przymierza Boga z ludźmi w Eucharystii pociąga wiernych i zapala do gorącej miłości Chrystusa. Z liturgii więc, a zwłaszcza z Eucharystii, jako ze źródła, spływa na nas łaska i z największą skutecznością dokonuje się to uświęcenie ludzi w Chrystusie i uwielbienie Boga, do którego, jako do celu, zmierzają wszelkie inne działania Kościoła. (Konstytucja o Liturgii świętej Sacrosanctum Concilium, 10).

To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki? (J 6, 58). Jezus Chrystus podczas Ostatniej Wieczerzy, tej nocy, kiedy został wydany, ustanowił eucharystyczną Ofiarę Ciała i Krwi swojej (Por. KKK  1322-1419).

KKK 1408 Celebracja Eucharystii obejmuje zawsze: głoszenie słowa Bożego, dziękczynienie składane Bogu Ojcu za wszystkie Jego dobrodziejstwa, a zwłaszcza za dar Jego Syna; konsekrację chleba i wina oraz uczestniczenie w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Pana. Elementy te konstytuują jeden i ten sam akt kultu.

KKK 1413 Przez konsekrację dokonuje się przeistoczenie (transsubstantiatio) chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem.

KKK 1414 Eucharystia jako ofiara jest także składana na wynagrodzenie za grzechy żywych i zmarłych, a także by otrzymać od Boga duchowe i doczesne dary

KKK 1415 Kto chce przyjmować Chrystusa w Komunii eucharystycznej, musi być w stanie laski. Jeśli ktoś ma świadomość, że popełnił grzech śmiertelny, nie powinien przystępować do Eucharystii bez otrzymania uprzednio rozgrzeszenia w sakramencie pokuty.

KKK 1416 Przyjęcie Ciała i Krwi Chrystusa gładzi grzechy powszednie.

KKK 1417 Kościół żywo poleca wiernym, by przyjmowali Komunię świętą, gdy uczestniczą w celebracji Eucharystii. Zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w roku.

KKK 1418 Ponieważ w sakramencie Ołtarza obecny jest sam Chrystus, należy Go czcić kultem adoracji. "Nawiedzenie Najświętszego Sakramentu)). jest dowodem wdzięczności, poręką miłości i obowiązkiem należnej czci względem Chrystusa Pana"

I Synod Diecezji Pelplińskiej zachęca do adoracji Najświętszego Sakramentu - także indywidualnie, kiedy tabernakulum jest zamknięte.

? - Msza święta w kościele dolnym

Kościół dolny jest otwarty codziennie od porannej Mszy świętej do zakończenia Mszy świętej wieczornej. Istnieje możliwość indywidualnego nawiedzenia świątyni i osobistej modlitwy. W każdy pierwszy czwartek i pierwszy piątek miesiąca trwa adoracja Najświętszego Sakramentu - od godz. 15.00 do wieczornej Mszy św. (w kościele dolnym). Ponadto w ciągu roku liturgicznego różne wspólnoty i grupy parafialne organizują i zapraszają na wspólną modlitwę w kościele. W każdy trzeci czwartek miesiąca Młodzieżowy Zespół Totus Tuus przygotowuje adorację o godz. 19.00.

Kan. 898 - Wierni powinni z największym szacunkiem odnosić się do Najświętszej Eucharystii, biorąc czynny udział w sprawowaniu najczcigodniejszej Ofiary, z największą pobożnością i często przyjmując ten sakrament i adorując Go z najwyższą czcią. Duszpasterze wyjaśniając naukę o tym sakramencie powinni starannie pouczać wiernych o tym obowiązku.

Kan. 916 - Kto ma świadomość grzechu ciężkiego, nie powinien bez sakramentalnej spowiedzi odprawiać Mszy świętej ani przyjmować Komunii świętej, chyba że istnieje poważna racja i nie ma sposobności wyspowiadania się. W takim jednak wypadku ma pamiętać o tym, że jest obowiązany wzbudzić akt żalu doskonałego, który zawiera w sobie zamiar wyspowiadania się jak najszybciej.

Kan. 917 - Kto przyjął już Najświętszą Eucharystię, może ją ponownie tego samego dnia przyjąć jedynie podczas sprawowania Eucharystii, w której uczestniczy.

Kan. 919 - § 1. Przystępujący do Najświętszej Eucharystii powinien przynajmniej na godzinę przed przyjęciem Komunii świętej powstrzymać się od jakiegokolwiek pokarmu i napoju, z wyjątkiem tylko wody i lekarstwa.

Kan. 920 - § 1. Każdy wierny po przyjęciu Najświętszej Eucharystii po raz pierwszy ma obowiązek przyjmować ją przynajmniej raz w roku. § 2. Ten nakaz powinien być wypełniony w okresie wielkanocnym, chyba że dla słusznej przyczyny wypełnia się go w innym czasie w ciągu roku.

Kan. 1247 - W niedzielę oraz w inne dni świąteczne nakazane, wierni są zobowiązani uczestniczyć we Mszy świętej oraz powstrzymać się od wykonywania tych prac i zajęć, które utrudniają oddawanie Bogu czci, przeżywanie radości właściwej dniowi Pańskiemu oraz korzystanie z należnego odpoczynku duchowego i fizycznego

Dnia 9 marca 2005 roku księża ?biskupi zgromadzeni na zebraniu plenarnym jednogłośnie przyjęli, że w Polsce Komunii świętej udziela się przez podanie Hostii wprost do ust. Jeżeli jednak ktoś poprosi, gestem wyciągniętej dłoni, o Komunię świętą na rękę, należy mu Jej w taki sposób udzielić? (Komunikat z 331. zebrania plenarnego KEP, 5).

Wierni przyjmują Komunię świętą w postawie klęczącej lub stojącej. Jeśli przystępują do niej stojąc, zaleca się, aby przed przyjęciem Najświętszego Sakramentu wykonali należny gest czci, jakim jest przyklękniecie lub skłon głowy. Komunię świętą pod obiema postaciami należy przyjmować tylko w postawie stojącej. (Por. OWMR 160).


PIERWSZA KOMUNIA ŚWIĘTA

Formacja dzieci mających przyjąć I Komunię św. dokonuje się oprócz szkoły również w parafii - przez spotkania z Ks. Proboszczem (szczegółowe informacje na temat miejsca i czasu tych spotkań dostępne w Ogłoszeniach Parafialnych). Katechezy dla dzieci pierwszokomunijnych i ich rodziców odbywają się w niedziele o godz. 11.15 w górnym kościele od rozpoczęcia przygotowań w okolicach września do dnia I Komunii świętej. Dzień pierwszej Komunii świętej w naszej parafii (o ile nic nie stoi na przeszkodzie) wyznaczony jest na II niedzielę maja.

Kan. 914 - Jest przede wszystkim obowiązkiem rodziców oraz tych, którzy ich zastępują, jak również proboszcza troszczyć się, ażeby dzieci, po dojściu do używania rozumu, zostały odpowiednio przygotowane i jak najszybciej posiliły się tym Bożym pokarmem, po uprzedniej sakramentalnej spowiedzi. Do proboszcza należy również czuwać nad tym, by do Stołu Pańskiego nie dopuszczać dzieci, które nie osiągnęły używania rozumu albo jego zdaniem nie są wystarczająco przygotowane.

Jeśli dziecko zostało ochrzczone poza parafią Rodzice dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej powinni dostarczyć świadectwo chrztu świętego. Ponadto osoby spoza parafii (nie mające przynajmniej tymczasowego zamieszkania w naszej parafii) muszą przedstawić zgodę własnego proboszcza na przyjęcie I Komunii świętej w parafii NMP Matki Kościoła. Kan. 102 - § 1. Zamieszkanie stałe nabywa się takim przebywaniem na terytorium jakiejś parafii lub przynajmniej diecezji, które albo jest połączone z zamiarem pozostania tam na stałe, jeśli nic stamtąd nie odwoła, albo trwało przez pełnych pięć lat. § 2. Tymczasowe zamieszkanie nabywa się przez takie przebywanie na terenie jakiejś parafii lub przynajmniej diecezji, które albo jest połączone z zamiarem pozostania tam przynajmniej przez trzy miesiące, jeśli nic stamtąd nie odwoła, albo przedłużyło się rzeczywiście do trzech miesięcy. Zatem pod uwagę brany jest adres zamieszkania, a nie zameldowania.

SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO

Chrzest święty jest fundamentem całego życia chrześcijańskiego, bramą życia duchowego i bramą otwierającą dostęp do innych sakramentów. Kan. 842 - § 1. Nikt nie może być ważnie dopuszczony do innych sakramentów, dopóki nie przyjmie chrztu. Przez chrzest zostajemy wyzwoleni od grzechu i odrodzeni jako synowie Boży, stajemy się członkami Chrystusa oraz zostajemy wszczepieni w Kościół i stajemy się uczestnikami jego posłania (Por. KKK 1213).

KKK 1246 ? Zdolny do przyjęcia chrztu jest każdy człowiek, jeszcze nie ochrzczony. Kan. 867 - § 1. Rodzice mają obowiązek troszczyć się, ażeby ich dzieci zostały ochrzczone w pierwszych tygodniach; możliwie najszybciej po urodzeniu, a nawet jeszcze przed nim powinni się udać do proboszcza, by prosić o sakrament dla dziecka i odpowiednio do niego się przygotować. Kan. 868 - § 1. Do godziwego ochrzczenia dziecka wymaga się: 1 aby zgodzili się rodzice lub przynajmniej jedno z nich, lub ci, którzy prawnie ich zastępują; 2 aby istniała uzasadniona nadzieja, że dziecko będzie wychowane po katolicku; jeśli jej zupełnie nie ma, chrzest należy odłożyć zgodnie z postanowieniami prawa partykularnego, powiadamiając rodziców o przyczynie.

Najpóźniej dwa tygodnie przed chrztem należy zgłosić się do biura parafialnego z odpisem aktu urodzenia dziecka. Na tej podstawie zostanie sporządzony akt chrztu dziecka. Dla rodziców i chrzestnych odbywa się katecheza chrzcielna (ok. godz. 19:15 w kościele, w sobotę poprzedzającą dzień chrztu). Kan. 851 - Sprawowanie chrztu powinno być odpowiednio przygotowane, dlatego: 2° rodzice dziecka chrzczonego, jak również chrzestni, powinni być należycie pouczeni o znaczeniu tego sakramentu i o związanych z nim obowiązkach. Proboszcz winien osobiście lub przez innych zatroszczyć się, ażeby rodziców właściwie przygotować pasterskimi pouczeniami a także wspólną modlitwą, zbierając razem po kilka rodzin oraz, gdy to możliwe, składając im wizytę.

Chrzty w parafii NMP Matki Kościoła w Tczewie udzielane są w drugą niedzielę miesiąca w czasie Mszy św. o godz. 13:00 oraz w czwartą niedzielę miesiąca, po Mszy św. o godz. 13.00, w kościele górnym. Kan. 856 - Chociaż chrzest może być udzielany w jakimkolwiek dniu, jednak zaleca się, aby z zasady był udzielany w niedzielę albo wedle możności w wigilię paschalną.

CHRZESTNI

Kan. 872 - Przyjmujący chrzest powinien mieć, jeśli to możliwe, chrzestnego. Ma on dorosłemu towarzyszyć w chrześcijańskim wtajemniczeniu, a dziecko wraz z rodzicami przedstawiać do chrztu oraz pomagać, żeby ochrzczony prowadził życie chrześcijańskie odpowiadające przyjętemu sakramentowi i wypełniał wiernie złączone z nim obowiązki. Kan. 873 - Należy wybrać jednego tylko chrzestnego lub chrzestną, albo dwoje chrzestnych.

Kan. 874 -  § 1. Do przyjęcia zadania chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:

1 jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;

2 ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;

3 jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;

4 jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;

5 nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.

  • § 2. Ochrzczony, należący do niekatolickiej wspólnoty kościelnej, może być dopuszczony tylko razem z chrzestnym katolikiem i to jedynie jako świadek chrztu.

 Rodzice chrzestni muszą przedstawić zaświadczenie wystawione przez parafię, na terenie której mieszkają - że pozostają praktykującymi katolikami i mogą zsotać dopuszczeni do godności bycia chrzestnym. Świadectwa te należy dostarczyć co najmniej tydzień przed chrztem świętym do biura parafialnego. Kan. 102 - § 1. Zamieszkanie stałe nabywa się takim przebywaniem na terytorium jakiejś parafii lub przynajmniej diecezji, które albo jest połączone z zamiarem pozostania tam na stałe, jeśli nic stamtąd nie odwoła, albo trwało przez pełnych pięć lat. § 2. Tymczasowe zamieszkanie nabywa się przez takie przebywanie na terenie jakiejś parafii lub przynajmniej diecezji, które albo jest połączone z zamiarem pozostania tam przynajmniej przez trzy miesiące, jeśli nic stamtąd nie odwoła, albo przedłużyło się rzeczywiście do trzech miesięcy. Zatem pod uwagę brany jest adres zamieszkania, a nie zameldowania.

W dniu chrztu należy przybyć do kościoła 15 minut przed rozpoczęciem uroczystości. Trzeba przygotować i przynieść świecę chrzcielną oraz białą szatę dla swojego dziecka. Przed chrztem zarówno rodzice (o ile nie żyją w związku niesakramentalnym) jak i rodzice chrzestni powinni przystąpić do sakramentu pokuty i pojednania. A w czasie Mszy św. przyjąć Komunię świętą i ofiarować ją w intencji dziecka. Dobrym zwyczajem jest zamówienie Mszy św. w intencji dziecka w rocznicę Chrztu św.